کوپلینگ و درایو
پروانه معمولا با استفاده از یک موتور الکتریکی فعالیت می نماید. کوپلینگ میان موتور و هیدرولیک ها یک نقطه ضعف محسوب می گردد، زیرا سیل کاری یک شفت در حال گردش عمل دشواری است. شایان ذکر است که در مورد کوپلینگ انتخاب و برتری میان دو نوع پمپ آب خواهد بود : 1-پمپ های آب با فعالیت خشک 2- پمپ آب با روتور پوشیده. مزیت پمپ آب با فعالیت خشک در مقایسه با پمپ آب با روتور پوشیده، کاربرد موتورهای استاندارد می باشد. مزیت در واقع سیل کاری میان موتور و پروانه است.
در پمپ آب با فعالیت خشک، موتور و سیال با استفاده از یک سیل شفت جدا گردیده اند و در نگرش دیگر می توان گفت که با استفاده از شفت بلند یا کوپلینگ مغناطیسی یک جداسازی صورت گرفته است.
در پمپ آب با یک سیل شفت، سیال و موتور از طریق رینگ های سیل جدا می گردند. شکل 1.9 را ملاحظه نمائید. سیل های شفت مکانیکی نیاز به تعمیر و نگهداری نداشته و نسبت به محفظه های آب بندی با مواد بسته بندی کمپرس شده دارای نشتی کمتری می باشند. طول عمر سیل های شفت مکانیکی به مایع، فشار و درجه حرارت بستگی دارد.
در صورتیکه موتور و سیال با استفاده از یک شفت بلند جدا گردند، دو قطعه با یکدیگر در تماس نخواهند بود و سیل شفت نیز می تواند خارج از آن باشد. شکل 1.10 گراندفوس را ملاحظه نمائید. این راهکار دارای گزینه های نصب و استقرار محدودی است زیرا موتور می بایست در فضایی بالاتر از قطعات هیدرولیک و سطح سیال
در سامانه قرار گیرد. بعلاوه اینکه راهکار مربوطه در بهره وری کمتر نتیجه خواهد داد و این امر بواسطه جریان نشت از صافی میان شفت و پوسته موتور و همچنین اصطکاک میان سیال و شفت می باشد.